Kalemim kırılmadı henüz…
Kırıldığı zaman yok olduğum mekandır. Bu alemin terk edip başka bir aleme vardığım andır.
Seni terk edip de sonsuzluğu tattığım, yaradanın huzurunda bulunduğum zamandır.
Kalemim kırılsa da mürekkep akmaya devam edecektir. Taki ona yeni bir kalem dokunup da yazana kadar…
Ne kadar değerli kalemi tutan eller ve gerçekleri gören gözler. Zamanı hatırlatan ve ölümün altını çizen.
Bir kuşun kanadı gibidir kelimeler anlamasını bilirsen. Her kanatta başka bir anlam başka bir özgürlük.
Taşır seni bir yerden başka bir yere, son nokta ise kuşun konduğu yerdir eğer anlam verirsen.
Kalemi seçen değildir senin ellerin, paylaşmaktır, gördüklerini ve hislerini gören gözlerin.
Düşüncelerin ve hayallerindir yazdıkların, mürekkep ise yaratanın yarattıklarıdır, bilmelisin…
Cümleler düştükçe parmaklara, bazen birlikte düşer ayrıca gözyaşları kağıdın üstüne.
Ama sen göremezsin anlamları, ifadeleri ve gözyaşlarını ne kadar derin bakıp okusan da …
Kolay değildir kalemi kırmak, kendini fırlatıp bir yerden atmak, sonra arkana bakmadan çekip gitmek…
Derinlik gerektirir mürekkebi okumak ve ondan anlamları söküp çıkararak yazmak.
Aslında her şeyi anlatan kalemdir eğer tutmasını ve yazmasını bilirsen.
Çünkü o dur sana yol gösteren gerçekleri anlatan ve anlamlara anlam kazandıran.
MAG