İnsanları suçüstü yakalamak…veya cezalandırmak.
Bazen düşünüyorum da biri suç işlerken onu suçüstü yakalamak veya suçu işledikden sonra yakalamak neyi değiştirecek. Siz şimdi ‘Onu cezalandırabilirsiniz...’ dediniz… Cezalandırdıktan sonra ne olacak? O suç yeniden işleyecek ve yeniden bir ceza olacak diye dönen bir döngü bize insanlığımızı ne kadar kazandıracak…
Asl olan insanları suça teşvik etmeyen bir hayat düzenlemektir. Tabi ki bu mümkün olamayabilir. Ancak insana vicdanını yargılayacak bir eğitim sistemi verir iseniz bu mümkün olabilir.
İnsan beyni verileri almaya başladığında yani çocukken eğer onu vicdanı ile birlikte yetiştirir iseniz bir takım hayatlar değişebilir suç işleme oranları azalabilir hatta hiç olmayabilir. Ama biz kurulu bir sistemin üzerine dünyaya geldiğimiz için hiç bir yeni neslin böyle bir şansı olmayacak.
İnsanlık kurtarılmak isteniyor ise önce kurulmuş olan sistemin yıkılması gerekmektedir. Ve bu sistemi kuranları cezalandırmak yerine onları vicdanları ile başbaşa bırakmamız lazım. Eğer vicdanı olan bir insanlık istiyor isek önce bizim bir vicdana sahip olmamız başlangıç olacaktır.
Şöyle bir durum söz konusu ki, eğer bunlar (Düzen’i kuranlar) Şeytan’a tapıyorlar ise peki Şeytan’ı vicdanı ile başbaşa bırakabilir miyiz diye düşünmemiz gerek.
Yaratıcı bize bir üstünlük verdi ise bu üstünlüğümüz buluşlardan öte Şeytan’a uymamak ve onu vicdanı ile başbaşa bırakmak olabilir. Biz her zaman üstünlüğü akıl da aramış olabiliriz. Veya aklımızı çalıştırarak hayatı yapılaştırmış ve bir düzüne sokmuş olabiliriz ancak gerçek üstünlük bu olmayabilir. Onun için insanların suç işlemesi veya suç işledikten sonra cezalandırılması tamamen kurulmuş hayat düzenine bağlıdır.
Üzülmeyin ve korkmayın bu düzeni siz kurmadınız.
MAG