Yaşamak için çalışmıyoruz yaşayanlar için çalışıyoruz…

Emeğimiz kurulan sisteme itaat ediyor. Biz sadece nefes alıp veriyoruz. Caddeler de dolaşan insanlara sormamız gerek ‘Ne kadar mutlusunuz…’.

İnsanlığımızı kaybettiğimiz şu zamanda ne kadar çalışırsanız çalışın, ne kadar üretirseniz üretin ne size iyi bir gelecek sunuyor ne de hak ettiğinizi alıyorsunuz.

Dünyanın güzelliğini keşfedenler hem bize nasıl yaşadıklarını gösteriyorlar hem de nelere sahip olduklarını.

Dünya insan için yaratıldı bir takım insanlar için değil. Her insanın hak ettiğini her insan hak ediyor. Bunu kabul etmek istemeyenler, siz kimsiniz?

Maddeye itaat edenler sizde itaat ettiğiniz maddeyi üretenlere ve size sunanlara itaat ediyorsunuz. Emeğe saygıya, insana sevgiyi ne oldu? Hani çalışıp iyi bir hayata sahip olacaktık.

İnsanlığın çoğu çalıştı ancak bir takım insanlar iyi hayata sahip oldu. Bu ne kadar adil bir durum, düşünmeniz gerek… Yani öyle bir yapı söz konusu ki sanki Allah tarafından sistem kurulmuş ki ona itaat etmemiz gerekli gibi enjekte edilmekte.

İnsanları artık daha fazla aptal yerine koymayın bu sistemi bir takım insanlar kurdu ve hayatı onlar yaşıyorlar. Dünya hali geçici diyenlerin geçici hayatlarına bir bakın, sizin emeğiniz ile ne hale geldiklerini görün. Hayat geçici ise neden bu kadar maddenin içine gömüldüler diye sormamız gerek…Ne kadar maddenin içine gömülür ise gömülsünler önemli olan bu maddeleri nasıl ve kimler üzerinden elde ettikleridir.

Hak ve Hukuk diye bağıranların hiç hakka ve hukuka riayet ettiğini gördünüz mü? Onlarında birer misyoncudan farkı yok.

Çalışıyoruz ama yaşayamıyoruz. Çünkü biz kendimiz için değil yaşayanlar için çalışıyoruz.

Sistem bu şekilde kurulmuş…

MAG